Lieve allemaal!

Op speciaal verzoek van ons zussie Sas die gister jarig was hierbij een nieuwe blog! We maken zoveel mee dat wekelijks bijschrijven ook wel nodig is, anders ben ik de helft kwijt Ik ga proberen het wat korter te houden, maar daar heb ik nogal moeite mee, dus kleine kans dat het lukt haha!

Inmiddels zijn we in het Fjordland National Park geweest. Het grootste NP van Nieuw Zeeland en inderdaad supermooi! We hebben er een boottocht gemaakt in de Doubtful Sounds en een kajaktocht in de Milford Sounds. Tijdens de boottocht was het wat mistig en miezerig, maar in het geheel mogen we nog steeds erg blij zijn met het weer! Van de vele regen die hier jaarlijks in NZ valt, hebben we gelukkig nog weinig gemerkt! Vanmiddag zelfs even heerlijk aan het zwembad liggen zonnen!

Maargoed, de Sounds We begonnen de boottocht met een rondje op het Manapouri-meer, dit was al erg mooi, want het meer wordt omringd door hoge bergen. Daarna brachten we een bezoek aan een powerstation. We reden door een lange donkere tunnel de berg in en konden toen in een ruimte een deel van het proces bekijken. Kort gezegd: het water uit het meer wordt gebruikt voor het opwekken van energie. Toch best interessant om te weten! Suske en ik waren vooraf wat sceptisch.... maar inmiddels geloof ik dat het Suske´s mooiste NZ-ervaring is haha! Na dit bezoek gingen we de boot op om Doubtful Sounds te bekijken. Ondanks de mist erg mooi! We hebben tussen de fjorden (door gletsjers gevormde bergen) door gevaren, 3,5 uur lang (de choc-chip koekjes aan boord maakten het nóg leuker)! Ook nog een korte stop gemaakt bij rotsen waar zeehonden op lagen. Dat blijft leuk om te zien!

De volgende dag waren we wel toe aan een wat actievere besteding van de dag en zijn we in een kajak gestapt. Het was prachtig weer en in een kajak tussen de fjorden doorvaren is nog veel indrukwekkender! Je voelt je dan erg klein ineens... In de ochtend is het erg koud en we worden dan ook voorzien van: een muts, thermolegging, thermoshirt, wetsuitvest, fleecetrui en regenjas! Nou niemand had het koud hoor We zijn heel dicht langs de fjorden gevaren en dat is erg bijzonder. We hebben ook hier zeehondjes zien liggen. Ook zijn we heel dicht naar een grote waterval toe gevaren: onze gezichten waren helemaal nat van het water en we werden vanzelf van de waterval weggeblazen. Na de lunch zijn we zeilend terug gegaan: alle kajaks bij elkaar, waarbij de buitenste allebei een uiteinde van een doek vasthouden, in de wind varen en we gingen vanzelf! Erg leuk!

Na onze avonturen in de Sounds zijn we vertrokken richting Queenstown een leuk, toeristisch stadje dat vooral bekend staat om de extreme sporten die je er kunt beoefenen. Suske wilde dat weleens beleven en meldde zich aan voor een bungeejump van 43 m! Zelf had ik daar dankzij mn sprong in Uganda (de engste seconden uit mn leven) geen behoefte aan, dus ik fotografeerde en filmde! Suske en ik omhelzden elkaar, zeiden nog even dat we van elkaar houden en daar ging hij: dapper en vol goede moed, de brug op! Ik stond klaar met mijn camera toen ik hem zag verschijnen. Ik had het idee dat hij alvast even mocht kijken hoe diep het was, omdat hij een aanzienlijk stuk vanaf de rand bleef staan, een blik naar beneden wierp en zich vast bleef houden... Later bleek echter dat hij al mocht springen, maar hij dat zelf ineens niet meer zo´n goed idee vond Die man zei dat hij dichterbij moest gaan staan, waarop Suske slechts enkele millimeters opschoof richting de afgrond. Hij kreeg zelfs het publiek op zijn hand, want naast mij riep iemand: ´Let go man!´ Uiteindelijk sprong hij: op zn hurken, zoals een kind voor het eerst in het zwembad springt Maar hij sprong wel! En het publiek juichte en klapte harder dan bij alle andere springers!

Midden in Queenstown ligt ook een mooi meer met bergen (de Remarkables) ernaast. We zijn naar een Underwater Observatory geweest waar je de (enorme!) vissen kunt zien die in het meer zwemmen en je de eendjes naar de bodem kunt zien duiken. We zijn ook naar het kiwi & birdlife park geweest, omdat ik heel graag kiwi´s wilde zien. Voor degenen die ze niet kennen: kiwi´s zijn bruine vogels met een hele lange dunne snavel die niet kunnen vliegen en alleen in NZ voorkomen. Ze lopen een beetje zoals Suske: alsof ze op zoek zijn naar dubbeltjes op de grond (je weet wel, Johan ). En als ze rennen doen ze dat ineengedoken alsof ze het heel stiekem willen doen. Ik ben groot fan! In het park fokken ze kiwi´s om ze in het wild weer uit te zetten. De kiwi is een ernstig bedreigde diersoort, voornamelijk door de roofdieren die zijn uitgezet door de mens. Het souvenirwinkeltje was dan ook gevuld met bont van possums en het kopen daarvan werd zelfs aangeraden. Nu snap ik het probleem met de uitheemse roofdieren inmiddels heel goed, maar ik denk nog steeds aan dat moment in Sydney waarop ik possums in het park zag en helemaal uitzinnig was! Geen possumbont aan mijn lijf, maarja, dat zal vast niemand shockeren

Terug naar de kiwi: we hebben ze gezien! 1 van de kiwi´s wordt binnenkort uitgezet, omdat hij dan groot en sterk genoeg is om de roofdieren te weren. Ze kunnen namelijk hard trappen die kiwi´s!

Na Queenstown zijn we afgereisd naar Fox Glacier, jawel, om een heuze gletsjer te bewandelen! De Fox is 1 van de 3 gletsjers in de wereld die in een warm klimaat blijft bestaan. De anderen zijn Franz Josef (ook NZ) en een gletsjes in Argentinie. De wandeling kon niet gepland worden op de dag die wij wilden dus we hadden onverwachts een vrije dag. We zijn toen zelf een wandeling gaan maken om de Fox Glacier te bekijken. Het regende maar dat mocht de pret niet drukken... We zagen de gletsjer vanaf een afstand en de ijslaag leek ons niet erg dik, dus we waren (alweer) sceptisch... dat zou een wandeling van niks worden... Nou niets was minder waar! We hebben de volgende dag op 100 meter dik ijs gelopen! De organisatie had ons voorzien van dikke skisokken, bergschoenen en spikes voor onder de schoenen, dus zelfs wij kwamen niet voor verrassingen te staan De gids liep voorop en sloeg met een pikhouweel ijs weg, zodat wij gemakkelijk konden volgen. Op sommige plekken had stromend water een soort tunnel gevormd in het dikke ijs waar we doorheen konden lopen/kruipen. Een ontzettend gave trip! En de zon scheen ook nog!

´s avonds hebben we zelf nog een wandeling gemaakt om gloeiwormen te zien. Je moest het bos doorlopen in het donker en dan kon je ze zien branden! Hele ieniminie wormpjes die een heel fel licht uitstralen, overal om je heen. Bijzonder op te zien! Suske en ik hebben er optimaal van kunnen genieten, omdat we (goed voorbereid als altijd) geen zaklamp bij ons hadden en het donkere bos in zijn gegaan in het zwakke schijnsel van mijn oude, trouwe Nokia We kwamen niemand tegen, dus het was best eng in het begin. Later bleken we ons beiden zorgen te hebben gemaakt over eventueel verdwalen en overnachten in het bos haha! Gelukkig was er maar 1 pad en zijn we het bos weer veilig uitgekomen.

De komende dagen gaan we Abel Tasman NP ontdekken: lopend (we worden professionele hikers hier), met de watertaxi en weer kajakkend! Ik kan ook voor Suske spreken door te zeggen dat we erg onder de indruk zijn van de schoonheid van NZ! Het houdt gewoon niet op! Zoveel mooie bergen, kleuren, bomen, meren etc. Bijna teveel om te bevatten! Ik ga zo ook wat foto´s plaatsen, zodat jullie mee kunnen genieten! Tot snel weer!

Heel veel liefs van ons!